Leerdoelen Geschiedenis HC Duitsland

In dit document zijn de leerdoelen van het boek de historische context over Duitsland beantwoord. Dit hoort bij het vak geschiedenis.

Preview samenvatting (1 van de 6 pagina's)

Leerdoelen HC Duitsland
8.3
Je kunt uitleggen hoe de Duitstalige gebieden in Europa tot één staat werden samengevoegd.
Je betrekt daarbij onder meer de politiek-maatschappelijke stroming van het nationalisme, de
opkomende industrialisatie en de Frans-Duitse Oorlog van 1870-1871.
Door de Franse bezetting (napoleon) werden de nationalistische gevoelens versterkt. Daarbij
was er ook sprake van de industrialisatie in Duitsland. Hierdoor kwamen er spoorwegen wat
voor problemen zorgde met de douane i.v.m. met alle kleine staatjes. De Zollverein werd
ingesteld, dit betekende dat Duitsland op economisch gebied met elkaar samen ging werken.
In 1848 (Frankfurter perlement) was er echter sprake van het revolutiejaar waardoor er ook
vraag was naar het samenwerken op politiek gebied. Dit lukte niet via onderhandelingen, dus
de eenheid werd met oorlogen afgedwongen, o.l.v. het koninkrijk Pruisen. Door deze
oorlogen werd de Noord-Duitse Bond opgericht. Frankrijk voelde zich erg bedreigd, waardoor
ze ten aanval gingen toen er een Pruisische koning op de Spaanse troon dreigde te komen.
Deze Frans-Duitse oorlog leidt tot eenwording Duitsland 1871.
Je begrijpt de rol van Rijkskanselier Otto von Bismarck en keizer Wilhelm I in deze
ontwikkelingen.
Wilhelm I weigerde de keizer van het nieuwe Duitse rijk (klein-Duitse oplossing) te worden. Hij
zei dat een keizer door God werd gekozen en dus niet benoemd kon worden door het volk.
Ook wilde hem zich niet aan de revolutie van 1848 ketenen (Hundehalsband).
Doordat er door overleg nu dus geen één groot Duits rijk kon worden gesticht, zag de nieuwe
minister-president Otto von Bismark geen andere oplossing door een Duits Keizerrijk te
vormen d.m.v. oorlogen. Eerst viel hij Denemarken aan (1864), later ook Oostenrijk (1866). Hij
won de oorlog met Oostenrijk door gebruik te maken van de spoorwegen. In 1866 ontstond
de Noord-Duitse Bond. Frankrijk voelde zich bedreigt en er ontstond zo dus ook de Frans-
Duitse oorlog, wanneer er een Pruisische koning dreigde te komen in Spanje. Ook deze oorlog
won Duitsland. In het vredesverdrag werd bepaald dat Frankrijk een flinke schadevergoeding
moest betalen en bovendien Elzas-Lotharingen aan Pruisen moest afstaan. Hierna zaten de
Fransen vol met anti-Duitse gevoelens en waren uit op wraak.
Je weet wat we bedoelen met de alliantiepolitiek/vredespolitiek in de tijd van Bismarck en je
kunt daarbij het voorbeeld van de Conferentie van Berlijn (1884-1885) noemen. Hier leg je ook
het verband met de opkomst van het modern imperialisme.
Bismarck wilde niet per se het grondgebied van Duitsland uitbreiden, maar was meer bezig
met vredespolitiek. In deze tijd sloot Duitsland juist veel bondgenootschappen in plaats van
daadwerkelijk oorlog voeren, zowel om zichzelf te beschermen als hun machten en banden
uit te breiden. Een goed voorbeeld van deze tijd van compromissen en verdragen is de
Conferentie van Berlijn. De grootste westerse landen (FR/OH/RU) besloten hier gezamenlijk
hoe ze Afrika zouden gaan verdelen. Zonder oorlog en strijd was de intentie. Door deze
afspraken kwam het georganiseerde moderne imperialisme op.