Lichamelijk Functioneren 4
Thema 2: Psychiatrie
Depressie, psychose
Human diseases, a systematic approach (Zelman) p. 340, 342
Introduction
Mentale gezondheid is een toestand van mentaal en emotioneel gezond zijn,
die wordt gekenmerkt door de afwezigheid van een psychische stoornis. De DSM-5 definieert een
mentale aandoening als een syndroom, gekenmerkt door klinische, significante symptomen op het
gebied van de cognitieve functies, de emotieregulatie of het gedrag van een persoon, dat een uiting
is van een disfunctie in de psychologische, biologische, of ontwikkelingsprocessen die ten grondslag
liggen aan het psychische functioneren. Mentale problematiek wordt meestal geassocieerd met
aanzienlijke nood of de onmogelijkheid voor sociale, beroepsmatige of andere belangrijke
activiteiten.
Treating Mental Disorders
Tijdens psychotherapie praat een persoon met mentale problematiek
tegen een bevoegde en bekwame geestelijke gezondheidszorgverlener. Psychotherapie helpt om
bepaald gedrag, bepaalde emoties en bepaalde ideeën die samenhangen met de mentale
problematiek te begrijpen. Medicatie kan mentale problematiek niet genezen, maar wel de
symptomen verlichten. Bij een psychose is er sprake van wanen en hallucinaties. Wanneer
psychotherapie en medicatie niet werken, kan hersenstimulatie een uitkomst zijn, waarbij de
hersenen magnetische of elektrisch geprikkeld worden. Wanneer een patiënt een direct gevaar
vormt voor zichzelf of anderen kan opname nodig zijn.
Specific Mental Disorders
Major Depressive Disorder
Mensen met een depressieve stoornis voelen zich continu hopeloos
en wanhopig, waardoor ze niet meer normaal functioneren. Symptomen van een depressieve
stoornis zijn gevoelens van verdriet, schuld en waardeloosheid, verlies van interesse in activiteiten
die voorheen leuk waren, eetlust veranderingen, moeite met concentreren, piekeren en gedachtes
over de dood of suïcide. De diagnose wordt gesteld aan de hand van medische voorgeschiedenis,
lichamelijk onderzoek, labonderzoeken en psychische evaluatie. De behandeling bestaat uit
psychotherapie, antidepressiva en/of hersenstimulatie.
Delier
Syllabus, p. 13-14
Delier vs dementie
Delier en dementie zijn de meest voorkomende oorzaken voor een cognitieve
stoornis. Affectieve stoornissen (zoals depressie) kunnen de cognitie ook verstoren. Dementie en
delier zijn soms moeilijk te onderscheiden, maar een delier wordt vaak veroorzaakt door acute
ziekten (bijvoorbeeld een urineweginfectie) of overdosering van medicatie, terwijl dementie wordt
veroorzaakt door een veranderende anatomie van de hersenen en vaak geleidelijk verloopt.
Daarnaast is er bij een delier sprake van gebrek aan aandacht en concentratie, terwijl er bij dementie
meer sprake is van verwardheid en vergeetachtigheid.