Samenvatting Pioneers of Psychology
Raymond E. Fancher & Alexandra Rutherford
Inhoud
Samenvatting Pioneers of Psychology .......................................................................................... 1
.......... 2
.................. 9
............................................................................................................................ 13
.................... 16
..................... 20
........................... 25
......................... 29
32
........................ 36
........................................................................................................... 36
.......... 40
..................... 46
...................................................................................................................... 46
..... 49
...... 54
Chapter 2: Pioneering Philosophers of Mind: Descartes, Locke, and Leibniz
René Descartes and the Mind-Body Distinction John Locke and the Empiricist
Tradition Gottfried Leibniz and Continental Nativism
Descartes was een van de eerste invloedrijke denkers die volledig vertrouwde op
mechanistische verklaringen voor de traditionele functies van de aristotelische gevoelige
psyche of ziel. De traditionele visie hield in dat levende dingen konden voelen, reageren en
bewegen omdat ze gevoelige zielen hebben. Nu worden de paranormale functies uitgelegd
als fundamentele mechanistische processen. Descartes beschreef de geest en het lichaam
van de mens als twee op elkaar inwerkende, maar duidelijk verschillende entiteiten, die elk
hun eigen soort analyse en verklaring nodig hebben.
RENÉ DESCARTES AND THE MIND-BODY DISTINCTION
René Descartes (1596–1650) kwam met een potentiële methode voor het integreren van
analytische geometrie. Hij zag een vlieg zoemen in een hoek van de kamer en realiseerde
dat de positie van de vlieg op elk moment nauwkeurig kan worden bepaald door drie cijfers,
die de loodrechte afstanden van de vlieg tot de twee muren en het plafond weergeven.
Hieruit generaliserend, erkende hij dat elk punt in de ruimte hetzelfde zou kunnen zijn
gedefinieerd door zijn numerieke afstanden tot willekeurig gedefinieerde lijnen of vlakken, en
verder dat de vorm van de koers van een bewegend punt kan worden bepaald door een
reeks van dergelijke nummers. Descartes’s Method and “Simple Natures”
De eerste regel van Descartes voor het verwerven van kennis zou zijn; “accepteer nooit iets
als het zijnde waar, tenzij het zo duidelijk naar voren komt en duidelijk is in je gedachten dat
er geen reden is om te twijfelen.” Descartes geloofde dat hij deze als uitgangspunt kon
gebruiken in een geometrie-achtige manier van redeneren. Geometrie begint met een klein
aantal vanzelfsprekende en zeker echte axioma's, zoals de bewering dat een rechte lijn de
kortste afstand is tussen twee punten. Het verbindt ze vervolgens in kleine, maar logisch
correcte stappen tot een complex. Descartes was nu van plan om systematische twijfel te
gebruiken om te komen tot fundamentele concepten die, net als geometrische axioma's, het
startpunt zouden zijn voor het redeneren op allerlei niet-wiskundige velden. Descartes gaf zijn plannen om soldaat te worden op en schreef het stuk “Rules for the
Direction of the Mind” als poging om zijn gevonden methode toe te passen op de analyse
van de fysieke wereld. Hij begon met het standpunt dat de meest elementaire en fundamentele deeltjes, die hij
simple natures noemde, de deeltjes moeten zijn waarvan het bestaan niet betwijfeld kan
worden. Wel betwijfelde hij al zijn sensorische ervaringen. Twijfelend en relativerend
concludeerde Descartes dat we een onderscheid moeten maken tussen de primaire
kwaliteiten van de wereld om ons heen, de materie, en de secundaire kwaliteiten. In zijn tijd
was dit niet vanzelfsprekend.
Extension, de ruimte die wordt ingenomen door een fysiek deeltje of lichaam.
Motion, de beweging van een extension deeltje door het lichaam of de ruimte.
Galileo kwam met een vergelijkbaar principe;
Primaire kwaliteiten= kwaliteiten van de materie zelf (Extension). Volgens Descartes
zijn er maar twee uitgebreidheid/ extensie en beweging. De wereld bestaat uit
alleen maar deeltjes die bewegen.
Secundaire kwaliteiten= kwaliteiten die de materie krijgt in wisselwerking met ons
(Motion). (een blauwe fles is een secundaire kwaliteit. Zijn primaire kwaliteit is niet
het blauw zijn, dat komt alleen doordat het licht zo reflecteert en wij het zo zien).
Het heeft lang geduurd voordat Descartes zijn bevindingen publiceerde, maar er kwam een
moment dat hij in een hoorcollege zat waar zijn professor volgens hem niet goed kon
uitleggen wat het concept is van ‘simple natures’. Descartes corrigeerde hem en liet een
grote indruk achter op de rest van de studenten. Descartes besloot een groot boek te
schrijven waarin hij zijn ideeën samenvatte in de termen 'Mechanica' en 'geneeskunde': de
huidige termen natuurkunde en fysiologie. Dit koste hem 5 jaar, uiteindelijk publiceerde hij
het boek in heet frans met twee titels; Traité de la Lumière (Treatise of Light) en Traité de
l’Homme (Treatise of Man). Precies toen hij het wilde printen kwam hij erachter dat Galileo
zijn idee (de aarde draait om de zon) geweigerd werd door de katholieke kerk. Descartes zijn
boek ging ook in op een zon-gecentreerd universum. Ondanks dat hij in het protestante
Nederland woonde wilde hij wel dat zijn werk ook door de katholieke universiteiten in
Frankrijk geaccepteerd werd. Hij trok zijn werk terug, waarna het na zijn dood gepubliceerd
werd door zijn volgers.
Zijn boek werd gepubliceerd onder een bredere titel genaamd Le Monde, hierin werd het
basisconcept van de fysieke gesteldheid van het universum, alvorens speciale aandacht te
schenken aan de onderwerpen licht en zicht, beschreven. Het tweede deel, genaamd
L’Homme, ging over de toekomst van de biologie en psychologie. Dit deel bevatte zijn
fysische principes tot een analyse van levende lichamen. Descartes’s Physics
Descartes stelde drie soorten deeltjes voor, die overeenkomen met de klassieke elementen
vuur, lucht en aarde. Wanneer één van deze drie beweegt, laat het geen lege ruime achter
omdat deze ruimte meteen opnieuw gevuld wordt.
Vuur, kon alle ruimtes vullen
Lucht, kon alle ruimtes tussen objecten vullen.
Aarde, alle objecten van stevig materiaal, inclusief de planeten en kometen, evenals
de aarde en de dingen erop, waren vermoedelijk samengesteld uit aanwas van
aarddeeltjes, de derde en grootste variëteit in het hypothetische universum van
Descartes
Descartes stelde voor dat er tussen twee punten een perfect rechte lijn bestaat van een
kolom luchtdeeltjes die de materiële basis vormen van lichtstralen. Als je naar een object
kijkt, strekt een rechte kolom van luchtdeeltjes zich direct uit tussen het oog en hetgeen waar
je naar kijkt. Hier kruiste de fysica van Descartes zijn fysiologie. Hij maakte een concept voor
zowel het oog als het zenuwstelsel waarmee het oog verbonden is. Hij zag dit stelsel als
fysieke mechanismen die werken volgens normale fysieke wetten. Er waren een aantal anderen voor Descartes die ook de werking van levende lichamen
probeerden te verklaren aan de hand van de natuurwetenschap. De unieke bijdrage van
Descartes was dat hij het verteren van voedsel, de circulatie van bloed, de voeding en
groei van het lichaam, ademhaling en ademhaling, slapen en waken, gevoel
van de externe wereld, verbeelding, geheugen, de eetlust en emoties, en de
bewegingen van het lichaam analyseerde. Volgens hem vonden al deze processen
mechanisch plaats, het is niks meer of minder dan het bewegen van een klok of ander
automaat.
Deze fysiologie van Descartes is bijzonder, maar komt ook overeen
met hoe we hedendaags denken. Man zit met een voet te dichtbij het vuur. Door een heel klein touwtje
wordt er aan deze zenuw getrokken. In de hersenen gaat een klepje
open, een ventiel. Er stroomt vocht in deze zenuw (hersenvocht) en
brengt in de voet de spieren in de gang waardoor de voet
teruggetrokken wordt. We weten dat het niet zo werkt, maar het
basisidee klopt.
Je kan op een soortgelijke manier ook het geheugen, leren en
emoties verklaren. Emoties = de geest die waarneemt dat het
hersenvocht in beweging is. Although he did not use the exact term, his diagram above illustrates a
fundamental neurophysiological principle now known as a reflex—a sequence in which a
specific stimulus from the external world (heat from the fire) automatically elicits a specific
response (pulling away).
Een reflex waarbij de respons onvrijwillig volgt wordt in de hedendaagse psychologie gezien
als een ongeconditioneerde respons. Een respons die aangeleerd kan worden, noemen we
een geconditioneerde respons. Descartes zag dat reacties in gedrag ook beïnvloedt worden
door emotionele factoren. Er zijn twee soorten reflexen; automatische en aangeleerde.
In het werk van Aristoteles hadden planten een vegetatieve ziel, hierdoor kunnen planten
zich voortplanten en ‘in leven blijven’. Dieren hebben een vegetatieve en dierlijke ziel, deze
dierlijke ziel stelt ze instaat om waar te nemen. Mensen hebben alle soorten zielen, door de
rationele ziel kunnen mensen denken. Descartes verwierp deze ideeën met mechanische verklaringen. Volgens hem waren alle
nonhuman animals volledig begrepen konden worden als automaten. Niet alleen planten,
maar ook dieren moet je zien als hele ingewikkelde automaten/mechanismen. Alles wat een
dier doet kan je beschrijven als de bewegingen van een mechanisme. Je kan planten en
dieren beschrijven zonder te verwijzen naar hun zielen (vegetatieve en affectieve). Je kunt
ze beschrijven als alleen automaten. “The soul of beasts is nothing but their blood.” Volgens Descartes hadden mensen ook lichamen die werken als machines, maar zaten hier
extra vaardigheden bij met betrekking tot rationaliteit, bewustzijn en een vrije wil – de
functies van de traditionele rationele ziel van Aristoteles. Volgens Descartes was het logisch
dat sommige acties ‘gebeurden’ omdat hij dat wilde of omdat hij hier voor koos. Hij kon zich
geen mechanistische verklaring voorstellen voor deze uiterst belangrijke, subjectieve kant
van menselijke ervaring. Daarom schreef hij deze toe aan een kwalitatief verschillende en
immateriële ziel of geest * die in wisselwerking staat met de lichamelijke machine. In zijn beroemdste werk, de semi-autobiografische Discourse on Method,
beschreef hij hoe toen hij voor het eerst systematisch begon te twijfelen, alles onzeker leek,
inclusief de meest voor de hand liggende en levendige zintuiglijke indrukken.
Er moet sprake zijn van extreme twijfel;
Al es is een droom. Descartes stelde zich voor; ‘Stel nou alles wat ik hier meemaak is
een droom. We kunnen niet aannemen dat alles wat we waarnemen bestaat’.
Document Outline
Samenvatting Pioneers of Psychology
Chapter 2: Pioneering Philosophers of Mind: Descartes, Locke, and Leibniz
Chapter 3: Physiologists of Mind: Brain Scientists from Gall to Penfield
Chapter 4: The Sensing and Perceiving Mind: From Kant Through the Gestalt Psychologists
Chapter 5: Wundt and the Establishment of Experimental Psychology
Chapter 6: The Evolving Mind: Darwin and His Psychological Legacy
Chapter 7: Measuring the Mind: Galton and Individual Differences
Chapter 8: American Pioneers: James, Hall, Calkins and Thorndike
Chapter 9: Psychology as the Science of Behavior: Pavlov, Watson and Skinner
Chapter 10: Social Influence and Social Psychology: From Mesmer
to Milgram and Beyond
Chapter 11: Mind in Conflict: Freudian Psychoanalysis and Its Successors
Chapter 12: Psychology Gets “Personality”: Allport, Maslow, and the
Broadening Field
Chapter 13: The Developing Mind: Binet, Piaget, and the Study of Intelligence
Chapter 15: Applying Psychology: From the Witness Stand to the Workplace
Home
Notificaties
Verdien geld
Inloggen
Registreren
Saldo: €
Aankopen
Verkoopstatistieken
Informatie
Instellingen
Uitloggen
Document rapporteren
Niet tevreden? Geld terug
Stuur bericht
Volgen
46 pagina's
1 downloads
Facebook
Twitter
Instagram
- Nederlands
Actie: ontvang 10% korting bij aankoop van 3 of meer items!