Interculturele pedagogiek - samenvatting hele boek 'cultuur en opvoeding - Lotty Eldering'

Samenvatting van het HELE boek cultuur en opvoeding van Lotty Eldering (7e editie)
Hoofdstuk 1 tot en met 9
ISBN: 978 90 477 0633 5
Interculturele pedagogiek, bachelor jaar 2, Rijksuniversiteit Groningen
Geschreven voor studiejaar 2020/2021

Preview samenvatting (3 van de 82 pagina's)

Interculturele pedagogiek
Samenvatting boek: cultuur en opvoeding – Lotty Eldering
Hoofdstuk 1 – inleiding
Intentioneel opvoeden = ouders reflecteren op hun opvoedend handelen en sturend optreden
Functionele opvoeding = de vanzelfsprekende dagelijkse omgang met kinderen Socialisatie = niet alleen intentionele/functionele opvoeding in het gezin voor ogen, maar ook de
invloed van de wijdere omgeving en maatschappelijke context op het gezin en een opgroeiend kind.
Dit wordt de ecologische benadering genoemd.
De context waarin een kind opgroeit heeft grote invloed op diens ontwikkeling en gedrag. In Westerse landen is intentioneel opvoeden belangrijk en opvoeding is verwetenschappelijkt.
In niet-westerse culturen zijn ouders veel minder bewust bezig met het opvoeden van hun kinderen.
Zij hebben een duidelijk rollenpatroon en kinderen helpen om hun gezin van levensonderhoud te
voorzien. Het uiteindelijke doel van de opvoeding is om van kinderen competente leden van de
samenleving te maken. De eisen hiervoor verschillen per samenleving en cultuur. 1.1 interculturele pedagogiek
interculturele pedagogiek richt zich op het beschrijven en verklaren van verschijnselen, het
ontwikkelen en beproeven van handelingsaanwijzingen en interventies, en het werken aan een
normatief kader. Er zijn grote verschillen tussen interculturele pedagogiek en normale pedagogiek. Deze
vloeien voort uit:
1. Veel allochtone ouders zijn afkomstig uit een samenleving met andere cultuur. Als
gevolg hiervan groeien hun kinderen op in een biculturele samenleving.
2. Allochtone ouders en kinderen maken een ingrijpend acculturatieproces door.
3. De allochtone populatie heeft gemiddeld genomen een lage sociale positie in de
Nederlandse samenleving. Emigratie naar een samenleving met een andere cultuur en opgroeien in een biculturele omgeving
doen een sterk beroep op de flexibiliteit en creativiteit van allochtone ouders en kinderen. Hoofdstuk 2 – allochtonen in Nederland

2.1 identificatiecriteria
Allochtoon betekent letterlijk ‘afkomstig van een andere bodem, een ander land’. De meest
gebruikte criteria om allochtonen in Nederland te identificeren zijn:
1. Nationaliteit
2. Geboorteland
3. Geboorteland van de ouders
De omvang van de allochtone populatie in een land is afhankelijk van de identificatiecriteria die men
gebruikt. Naarmate een groep langer in een land verblijft, wordt het steeds moeilijker deze te
identificeren.
2.2 herkomst en omvang allochtonenpopulatie
Sinds ruim 60 jaar heeft Nederland te maken met een omvangrijke immigratie uit zowel
westerse als niet-westerse landen. Het betreft:
Landen met een vergelijkbare sociaaleconomische structuur en cultuur
voormalige koloniën  kwamen om politieke redenen of om onderwijs te volgen
landen rond de Middellandse zee  kwamen om economische redenen

De afgelopen decennia is ook het aantal vluchtelingen en met name asielzoekers sterk
toegenomen. Deze immigrantengroeperingen zijn in verschillende periodes en om
verschillende redenen naar Nederland gekomen Sinds 1983 voert Nederland een specifiek beleid voor de volgende minderheidsgroeperingen:
immigranten uit de voormalige koloniën
buitenlandse werknemers en hun gezinnen uit de landen rond de Middellandse Zee.
vluchtelingen en asielgerechtigden personen
zigeuners en woonwagenbewoners
Voor het vaststellen van de omvang van deze groeperingen wordt gebruik gemaakt van objectieve
identificatiecriteria, zoals geboorteland.
Vestigingsoverschot = aantal immigranten – aantal emigranten 2.3 migratie, een proces in fasen
Migratie wordt vaak gezien als een proces dat bepaald wordt door push- en pullfactoren die op
verschillende vlakken werkzaam zijn (economisch, politiek, religieus). Deze factoren zijn er zowel op
collectief als op individueel niveau
pushfactoren: stimuleren tot emigratie (wegduwen)
pullfactoren: stimuleren tot immigratie (aantrekken)

Migratie uit Suriname
Kinderen uit Suriname werden voornamelijk naar Nederland gestuurd om onderwijs te volgen
(pullfactor NL). Later gingen ook mensen emigreren vanwege politieke en economische redenen
(pushfactor Suriname). Migratie uit Marokko en Turkije
In de migratiebeweging uit Marokko en Turkije zijn de volgende fasen te onderscheiden:
1. de periode van arbeidsmigratie
a. mannen migreerden primair om hun situatie in eigen land te verbeteren
2. gezinshereniging in Nederland
a. arbeidsmigranten besloten om hun gezin naar Nederland te halen
3. vorming van etnische gemeenschappen met eigen voorzieningen
4. gezinsvorming
a. ze huwelijkten hun zoons en dochters uit aan een partner uit het land van herkomst,
die vervolgens ook naar Nederland kwam

Verschillen in achtergrond tussen Marokkanen en Turken
Marrokkanen hebben over het algemeen weinig/geen onderwijs gevolgd en zijn veelal
analfabeet. Turken hebben vaak wel een aantal jaar onderwijs gevolgd en hebben weinig
analfabeten
In Marokko is er geen scheiding tussen kerk en staat. Turkije is een seculiere staat

Invloed voorgeschiedenis
Acculturatie = wanneer twee groeperingen met een eigen cultuur langdurig met elkaar in contact
zijn, ontstaat er een proces van cultuurverandering. De voorgeschiedenis van immigranten in Nederland kan van invloed zijn op het integratieproces hier.
Het migratieproces en de hierin te onderscheiden fasen op collectief niveau vormen de context
waarbinnen de migratie van individuele personen plaatsvindt. Behalve de genoemde economische,
politieke en religieuze factoren op collectief niveau, zijn juist persoonlijke omstandigheden zoals
ziekte, familieverhoudingen en statusverlies van invloed op de beslissing te emigreren. Elke
persoonlijke migratiegeschiedenis is uniek. 2.4 enkele demografische kenmerken

Sekseratio, verblijfsduur en leeftijdsopbouw
In de eerste fase arbeidsmigranten waren het veelal mannen. Nu is de sekseratio in balans.
De verblijfsduur verschilt per land waar de immigranten vandaan komen
De allochtone bevolking is een jonge bevolking. Dit geld vooral voor voormalige vluchtelingen

Veranderingen in samenstelling van de allochtonenpopulatie
De samenstelling is veranderd en zal de komende decennia blijven veranderen. De
veranderingen betreffen zowel de verschillen tussen de generaties en de etnische en
nationale herkomst

Concentratie
Bijna 12% van de bevolking in Nederland bestaat uit niet-westerse allochtonen
De meeste allochtonen wonen in de randstad
Concentratiewijken: wijken waarin meer dan de helft van de mensen uit allochtonen bestaat
Vluchtelingen wonen minder vaak in concentratiewijken

Samenstelling huishoudens
De meeste Marokkaanse en Turkse kinderen groeien op in een gezin met twee ouders. Soms
maken ook andere familieleden deel uit van het huishouden
Bij Surinaamse en Antilliaanse allochtonen tref je veelal eenoudergezinnen aan.
Hoewel de huishoudens van allochtonen gemiddeld groter zijn dan die van de autochtonen,
neemt het kindertal in deze gezinnen af
Hoofdstuk 3 – theoretisch kader

3.1 integratie en acculturatie
Immigratie leidt tot een langdurig interactieproces tussen immigranten en de ontvangende
samenleving. Aan dit proces zijn verschillende, met elkaar samenhangende deelprocessen te
onderscheiden. De belangrijkste hiervan zijn integratie en acculturatie