Handelen bij kindermishandeling en huiselijk geweld

In deze samenvatting zijn de hoofdstukken 1, 2, 3 en 7 samengevat van het boek handelen bij kindermishandeling en huiselijk geweld.
Het boek is geschreven door Linde Douma en Medi Hoes. In de eerste twee hoofdstukken staat beschreven wat kindermishandeling en huiselijk geweld zijn. In hoofdstuk drie staan de signalen en gevolgen centraal. En in hoofdstuk drie wordt uitleg gegeven over de meldcode.

Preview samenvatting (2 van de 13 pagina's)

Handelen bij kindermishandeling en huiselijk geweld
H1 kindermishandeling Wat is kindermishandeling?
Wanneer een kind te maken krijgt met een situatie of handelen waarmee de veiligheid en
ontwikkeling van een kind niet gewaarborgd wordt, spreken we van kindermishandeling. Niet alleen ouders maken zich hieraan schuldig, ook anderen die betrokken zijn bij het kind kunnen
hier schuldig aan zijn. Dit kan iemand anders uit de familie zijn, maar ook iemand die vanuit zijn werk
betrokken is bij het kind. Kindermishandeling is een vorm van huiselijk geweld. Het horen en zien van geweld is ook schadelijk.
Kinderen kunnen ook getuige zijn en gevolgen ondervinden bijv. wonden moeten verzorgen, broer of
zus vaak moeten missen, naar het ziekenhuis gaan. Waar komt kindermishandeling voor en hoe vaak?
Kindermishandeling komt overal voor. Minimaal 118.000 kinderen worden per jaar in Nederland
slachtoffer. Dit is alleen in de gevallen die bij en professional gesignaleerd zijn, dit kunnen er dus nog
veel meer zijn. Vormen van kindermishandeling?
1. Mishandeling
-
Lichamelijke mishandeling: het toebrengen van verwondingen door gebruik van fysiek
geweld. Bijv. slaan, schoppen, krabben.
Psychische of emotionele mishandeling: het vernederen, kleineren, pesten, getuigen zijn van
geweld en negeren van kinderen.
2. Verwaarlozing
-
Lichamelijke verwaarlozing: hierbij wordt het kind onthouden van wat voor zijn lichamelijke
gezondheid en ontwikkeling nodig is. Bijv. goede voeding, voldoende kleding, hygiëne.
Psychische of emotionele verwaarlozing: wanneer het kind onthouden wordt van wat nodig
is voor zijn geestelijke gezondheid en ontwikkeling. Bijv. respect, veiligheid, scholing, liefde.
Pedagogische verwaarlozing: ouders nemen de taak van opvoeden onvoldoende op zich. Bijv.
geen/teveel grenzen stellen, geen interesse tonen, kind volwassen taken geven.
3. Seksueel misbruik
Dit is het verrichten van seksuele handelingen bij of met het kind die niet passen bij diens leeftijd of
ontwikkeling of waaraan het kind zich niet kan onttrekken. Bijv. betasten, verkrachting, laten zien van
pornografische beelden. Dit kan ook tussen kinderen of jongeren onderling gaan.
Er wordt niet meer gesproken over slachtoffer van seksueel misbruik maar over aangever van
seksueel misbruik. Er zijn twee vormen seksueel misbruik:
1. Seksueel misbruik in relationele sfeer: verdachte en aangever kennen elkaar.
Hiermee worden de seksuele handelingen plaats vinden als er sprake is van dwang, geweld
of afhankelijkheidsrelatie.
2. Seksueel misbruik waarbij verdachte en aangever elkaar niet kennen.
Hoe ontstaat kindermishandeling?
Er zijn verschillende factoren die kunnen leiden tot kindermishandeling. Vaak gaat het om een
combinatie van factoren. 1. Factoren ouders en opvoeding
Ouders die hun kind mishandelen zijn in sommige gevallen vroeger zelf ook mishandeld. Zij hebben
dus nooit geleerd hoe ze moeten omgaan met een situatie die zij niet fijn vinden. Ook ouders zonder
geweld in hun achtergrond kunnen beginnen met geweld. Ouders die mishandelen, sturen en straffen hun kind vaak niet op de juiste corrigerende manier. Zij
leggen het kind niet uit waarom iets niet goed is. Ook kan het dat ouders hun kind helemaal geen
regels op leggen en hier inconsequent mee omgaan. Ouders die mishandelen benaderen hun kind
vaak niet positief en staan niet stil bij wat het kind doet. Ze geven geen complimentjes om positief
gedrag te bevorderen. Ze geven alleen maar kritiek. Ze doen net alsof het kind expres vervelend
gedrag vertoont om de ouders dwars te zitten. Sommige ouders hebben een onrealistisch beeld van wat het kind van hen kan betekenen. Het kind
kan hieraan niet voldoen en dit reageren de ouders af op het kind. Ook hebben ouders soms een
negatief zelfbeeld en moet het kind dit oplossen waardoor het kind heel erg gepust wordt. Of ouders
zijn door dit lage zelfbeeld minder beschikbaar voor het kind. Ouders die verslaafd zijn aan alcohol en drugs gaan vaak eerder over tot mishandeling. Uit deze
verslaving komt vaak een gebrekkige impulscontrole voort. Daarnaast is er vaak sprake van
verwaarlozing. 2. Factoren kind
Er zijn factoren bij een kind die het opvoeden moeilijker maken. Hierdoor wordt de kans op
mishandeling vergroot. Bijv. lichamelijk/verstandelijk gehandicapt, persoonlijkheidsproblematieken
heeft, een ontwikkelingsstoornis (ADHD, dyslexie ed). Beschermende factoren
Het kan helpen als de ouder die geweld pleegt een goede relatie met een ondersteunende partner
heeft. Ook het krijgen van praktische en emotionele steun vanuit het netwerk. Ook het hebben van
positieve zelfwaardering, zelfvertrouwen, makkelijk temperament. Ook het hebben van een interne
‘locus of control’ kan werken (het besef dat je zelf kunt mee werken aan het voorkomen en oplossen
van problemen). Het syndroom van Münchhausen by proxy
Dit is een specifieke vorm van kindermishandeling. Dit is een psychiatrische aandoening met
waarschijnlijk een genetische component. Ouders zetten hierbij het kind in een situatie waarbij
intensieve medische hulp nodig is. Hierbij is het doel om de aandacht te krijgen die zij willen. Bijv.
met opzet middelen bij het kind toe brengen waar het kind ziek van wordt. Mensen in de directe
omgeving zijn zich vaak niet bewust dat dit probleem zich afspeelt.